Znaczenie Monte Viso (Mont Viso) dla historii włoskiego alpinizmu sięga 1861 roku, kiedy to Quintino Sella, ówczesny minister finansów w państwie, którego stolicą był jeszcze Turyn, postanowił wspiąć się na szczyt. Zainspirowało go to do założenia CAI (Club Alpino Italiano – Włoski Klub Alpejski). Ten moment okazał się tak znamienny, że również dziś wspaniała, przypominająca K2 piramida Monte Viso jest symbolem CAI i wspinaczki górskiej we Włoszech.
Orla Perć to najtrudniejszy szlak Polskich Tatr, wiodący boczną granią Tatr lub w jej pobliżu na odcinku od Przełęczy Zawrat (2159 m n.p.m.) do Przełęczy Krzyżne (2112 m n.p.m.). Przy złych warunkach (mokra skała, śnieg, oblodzenie) – szczególnie trudny. Zawiera fragmenty ubezpieczone łańcuchami, klamrami, drabinkami. Jednostronny na odcinku Zawrat — Kozi Wierch. Z Zawratu szlak wiedzie w stronę Małego Koziego Wierchu, Zmarzłych Czub na Zamarłą Turnię i Kozią Przełęcz (słynna drabinka). Dalej na Kozie Czuby, Wyżnią Kozią Przełęcz i Kozi Wierch (eksponowany odcinek). Za Kozim Wierchem przewija się raz na południową, raz na północną stronę grani, następnie trawersuje Czarne Ściany po stronie zachodniej i wiedzie granią Granatów lub w jej pobliżu (słynny „krok”). Na Granackiej Przełęczy skręca w prawo i prowadzi przez Orlą Basztę, Pościel Jasińskiego, Buczynowe Turnie, Turnię Ptak, Kopę nad Krzyżnem i Krzyżne, ściśle granią lub – częściej — trawersując południowe zbocza masywu (z niewielkimi wyjątkami na przykład w pobliżu Wielkiej Orlej Turniczki, gdzie trawersuje po północnej części grani). Jej przejście zajmuje około 6 godzin, ale uzależnione jest od ruchu na szlaku, warunków i naszej kondycji. Trzeba także doliczyć czas potrzebny na dojście na szlak i powrót. Warto rozważyć podzielenie tego przejścia na dwa etapy.
W czasie wyprawy na Kunyang Chhish Eugeniusz Chrobak i Jacek Poręba zostali na cztery dni w obozie II lub III, czekając na schodzącego Andrzeja Zawadę. Gdy ten w końcu dotarł, powiedział do Gienka: „No, przez cztery dni to żeś się z Jackiem nagadał” – nawiązując do tego, że Jacek był niezwykle małomówny. Na co Gienek odparł: „Tak, trzeciego dnia Jacek rzekł: «Daj łopatę»”.
O wpływie taniego wina na wspinanie w podkrakowskich skałkach, zwariowanych przejściach Kaskaderów w Tatrach, honornych drogach w Dolomitach, wyprawach w Himalaje, Andy i Kaukaz oraz o wyzwaniach stawianych przez życie z Jurkiem Łabęckim rozmawia Andrzej Mirek.
Po latach oczekiwania wspinanie stało się wreszcie dyscypliną olimpijską. 3 sierpnia 2016 roku Międzynarodowy Komitet Olimpijski podjął decyzję o włączeniu wspinaczki sportowej do programu Igrzysk Olimpijskich, które miały odbyć się w Tokio, latem 2020 roku.
Niewiele osób wie, że najwyższą górą Australii i Oceanii jest szczyt w Górach Śnieżnych na Nowej Gwinei, Piramida Carstensza (4884 m). Informacja ta z całą pewnością interesuje nielicznych, którzy pragną zdobyć Koronę Ziemi.
Zapewne zdecydowana większość z was, wybierając się na wycieczkę biegową lub turystyczną na Babią Górę, udaje się do Zawoi i rozpoczyna zdobywanie Królowej Beskidów z popularnej Przełęczy Krowiarki lub z Zawoi Markowej. Tymczasem na szczyt Babiej Góry można także dostać się od południowej strony masywu, gdzie ludzi jest zdecydowanie mniej, dzięki czemu na trasie odnajdziemy spokój i poczujemy bliskość natury.
Coraz mniej jest wieści z gór najwyższych, w których nie pojawiłby się Chang Dawa Sherpa – jeden z braci prowadzących największą nepalską agencję wspinaczkową, Seven Summit Treks. Koordynowanie udanego, pierwszego zimowego wejścia na K2, organizowanie helikopterowej akcji ratunkowej po zaginionych Rosjan na Annapurnie… To tylko niektóre z głośniejszych ostatnio wydarzeń, w których bezcenne okazało się doświadczenie tego zawodowego lidera.
W niedzielę, 18 kwietnia zmarł Marek Konecki, jeden z najbardziej płodnych rysowników i karykaturzystów, który przez kilka dekad przedstawiał środowisko ludzi gór w krzywym zwierciadle satyry. Był przy tym, można powiedzieć, postacią z innej epoki, dbającą szczególnie mocno o to, by swoimi pracami nikogo nie dotknąć. Trudno o to w sytuacji, gdy charakter rysunków bazuje na konwencji prześmiewczej – wydaje się wręcz niemożliwe w czasach, gdy społeczne zainteresowanie coraz mocniej przyciągają wyłącznie prowokacyjne treści.
Z pewnością większość czytelników GÓR (a przynajmniej ta wspinająca się) słyszała o Albarracín. Ikoniczne, połyskujące w słońcu czerwienią piaskowcowe dachy pojawiały się na niezliczonej liczbie zdjęć i filmów, ale rejon ten oferuje tysiące bulderów w każdej możliwej formacji – wszystkie dostępne bez konieczności mozolnego podchodzenia lub przedzierania się przez gęstwiny. Lądowiska są w większości bardzo dobre i bezpieczne. Czego chcieć więcej od idealnej miejscówki do rodzinnego wspinania?
O rekordowych, solowych przejściach alpejskich grani – Integralissima de Peuterey (31.07.2020 r., 8000 m, 17 h akcji) i południowej Aiguille Noire de Peuterey (27.08.2020 r., 1400 m, 1 h 30' 14") z FILIPEM BABICZEM rozmawia ILONA ŁĘCKA.
Lwią część najnowszego numeru GÓR zajmują niezwykle barwne relacje z ambitnych wypraw, często w odległe od cywilizacji miejsca. Do takich bez wątpienia należy rejon Koła Podbiegunowego.
