David Allfrey i Alex Honnold ostro podziałali ostatnio w Yosemitach. W przeciągu 7 dni (2-8 czerwca) przeszli 7 ambitnych dróg na El Capitanie (po każdej drodze schodzili tysiąc metrów w dół). Na czterech drogach pobili rekordy czasu przejścia!
Kilian Jornet w ramach swojego projektu Summits of my life pobił rekord szybkościowy na Denali. Wejście i zejście drogą West Buttress zajęło mu zaledwie 11 godzin i 40 minut. Tym samym poprawił poprzedni rekord Eda Warrena o ponad 5 godzin!
W dniach 16-20 maja francuski zespół w składzie Frédéric Degoulet, Benjamin Guigonnet, Hélias Millerioux i Robin Revest wytyczyli w stylu alpejskim nową drogę Looking for the Void (M7, WI6, R, 900m) na zachodniej ścianie Siula Chico.
W dniach 8-27 kwietnia 2014 roku Sergio Almada "Tiny" i Cecilia Buil wytyczyli nową drogę na dziewiczej 900 metrowej zachodniej ścianie Piedra Bolada Wall w Chihuahua.
Pod koniec lipca do Kokszał Tau wyrusza krakowska wyprawa, której celem jest zdobycie Piku Kosmos (5942 m).
W dniach 22-29 kwietnia ukraiński zespół z ‘Alpklubu’ Odessa w składzie: J. Kirylenko – M. Pieriewałow – P. Pobiereżnyj – J. Wasenkow dokonał pierwszego przejścia wsch. ściany Lobuche East (6119 m) – tzw. „szczytu trekkingowego”, leżącego w Dolinie Khumbu, niedaleko popularnej trasy pod Mount Everest.
W lutym 2014 Ines Papert, Rudi Hauser i Thomas Senf wspinali się na norweskiej wyspie Senja, gdzie poprowadzili takie drogi jak Finnmonster (A2+, WI6 400 m, Eagles Paradise (8/IIIV WI5 500m) i Crazy Maze (8+/IX WI4+ 600m).
Marcin Tomaszewski i Dawid Sysak wyruszali na Alaskę, aby wytyczyć nową drogę w stylu alpejskim na Mount Dickey, który posiada jedną z największych ścian na Alasce. Niestety złe warunki nie pozwoliły im na sensowny atak, w związku z tym wracają do kraju.
W dniach 15-16 kwietnia Maciek Janczar i Tomek Klimczak przeszli Drogę Heckmaira na północnej ścianie Eigeru.
10 kwietnia Jeff Mercier i Corrado Pesce przeszli zimowo-klasycznie drogę Chrisa Boningtona i Lito Tejady-Flores na zachodniej ścianie Aiguille du Plan, w masywie Mont Blanc.
Luka Lindič i Luka Krajnc ze Słowenii, dokonali klasycznego przejścia drogi Rolling Stones (M8 6a, 1000 m deniwelacji) na pólnocnej ścianie Grandes Jorasses w stylu OS.
Marcin Tomaszewski i Dawid Sysak wyruszają na Alaskę, aby wytyczyć nową drogę w stylu alpejskim na Mount Dickey, który posiada jedną z największych ścian na Alasce. Ekspedycje jest częścią projektu 4 Żywioły.
Albert Leichtfried i Benedikt Purner przyzwyczaili nas, że jeśli wyjeżdżają do Norwegii, to pada kilka trudnych lodospadów. W tyn roku pokonali m. in.: Tiroler tris (550m, WI 6), Enter sandman (750m, WI7-) i Happy end (600m, M5 WI5).
Hervé Barmasse pokonał samotnie w 17 godzin cztery granie Matterhornu (Fürggen, Hörnli, Zmutt, Lion). Wyczyn Włocha to pierwsza w historii taka zimowa solówka.
Ukraiński zespół w składzie Władimir Roszko – Nikołaj Szimko – Dmitrij Wiensławowski – Michaił Mironczak, dokonał pierwszego wejścia zimowego na leżący w gruzińskiej części Kaukazu Środkowego szczyt Czanczachi (4420 m n.p.m.).
Ekipie udało się dokonać tego wyczynu we wspaniały sposób – poprzez wytyczenie nowej drogę na liczącej sobie ok. 800 m wysokości, pn. ścianie tego szczytu. Wejście odbyło się w stylu kapsułowym i zajęło zespołowi (wraz z powrotem) pięć dni, 8-12 lutego br.
W Pamiro-Ałaju grupa alpinistów rosyjskich (z Krasnojarska) dokonała pierwszego zimowego wejścia na szczyt Parus (4933 m), dokładnie jego zach. wierzchołek, Parus Zachodni – szczyt o wysokości 4850 m, znajdujący się niedaleko na zachód od znanego i odwiedzanego ostatnimi laty przez polskich wspinaczy, świetnego rejonu górskiego Karawszyn (z dolinami Kara-Su i Ak-Su).
Ueli Steck i Michi Wohlleben postanowili zrobić zimową łańcuchówkę złożoną z trzech dróg na poszczególnych szczytach Tre Cime di Lavaredo. Jak zaplanowali, tak zrobili. Łączny czas, jaki osiągnęli powala - 15 godzin i 42 minut!
Jakiś czas temu pisaliśmy o świetnym przejściu mikstowym – słowackim przejściu Pólnocnego Kuluaru na Dru. [Dokładniej: miedzy Petit- , a Grand Dru; można o tym przeczytać tutaj] Nadeszła kolejna zima i inny zespół naszych sąsiadów zza południowej granicy, tym razem z Czech, a dokładniej z Brna: Pavel Bača Vrtík - Jan Stračes Straka, zawitał także w rejon Mont Blanc.
W 1980 roku brytyjskie czasopismo „Mountain” opublikowało obszerny wywiad z Johnem Roskelleyem, który nosił tytuł Who is this man Roskelley. Mam wrażenie, iż po ogłoszeniu przez jury Złotego Czekana, że w tym roku nagrodę za całokształt dostanie właśnie ten alpinista, wielu Europejczyków pomyślało to samo: „Ale kto to jest ten Roskelley?”. Aby rozwiać ewentualne wątpliwości co do słuszności werdyktu, postanowiliśmy krótko przedstawić siedem – zgodnie z nazwą nowego działu – powodów, dla których Amerykanin zasłużył na Nagrodę Bonattiego. Jak się przekonacie, wystarczy rzut oka na poniższą listę, aby się przekonać, że Roskelley jest tuzem modernistycznego alpinizmu.
W dniach 12-16 lutego Tommy Caldwell i Alex Honnold dokonali pierwszego pełnego przejścia tzw. „Fitz Traverse”, czyli pokonanie grani Fitz Roy i jego okolicznych szczytów.
