Miyar Himalaya Expedition 2005

Do Indii wylatuje pierwsza polska wyprawa alpinistyczna do doliny Miyar w Himalajach.
Miejsce to jest jednym z najbardziej odludnych i najsłabiej eksplorowanych  zakątków Himalajów. Dotąd wspinało się tu jedynie ok. 20 ludzi. Wiele  szczytów pozostaje niezdobytych (nie są nawet nazwane). Wielkie ściany podobne do osławionych Turnii Trango w Karakorum, wyrastają tu na wysokość 6000 m. Już samo dotarcie w głąb Doliny ma wymiar eksploracji, a na niektórych lodowcach do dziś nie przeprowadzono nawet rekonesansu. Dolina Miyar ma ok. 100 km długości i jest miejscem niezwykle trudno dostępnym. Tutejsza kapryśna pogoda jest porównywana do groźnej aury Patagonii. Wejście do doliny jest możliwe jedynie przez 4 miesiące w roku, później burze śnieżne i opady odcinają ją od świata.
W drodze do planowanego obozu bazowego wspinaczom towarzyszyć będą transportujące ekwipunek konie.
Ambitny zespół złożony jest jedynie z dwóch alpinistów(!), Davida Kaszlikowskiego i Michała Króla. 

Cel:
Zespół zamierza eksplorować dolinę i wytyczyć wspinaczkową drogę na jednej z największych niezdobytych ścian Miyaru.
Według Davida Kaszlikowskiego malutkie wyprawy tego typu są: "jakby powrotem do źródeł. Nie prowadzimy oblężenia góry w wojskowym stylu, jest nas tylko dwóch  i zamierzamy wspinać się szybko z jednoczesną świadomością, że nie możemy liczyć na niczyją pomoc. Na lodowcu w głębi Doliny zostaniemy sami zdani tylko na siebie, bez Szerpów, kucharzy, telefonów i komputerów. Tylko my i wielka ściana."
Taki styl prowadzenia wypraw bywa określany "by fair means" ("przy użyciu uczciwych środków") i jest przeciwieństwem większości wielkich wypraw himalajskich, które prowadzą "oblężenie" gór. W obozach pod największymi szczytami siedzi czasem po kilkaset osób. Wszyscy uzbrojeni w nowoczesną technologię i łączność, co totalnie odziera góry z ich dzikości  i  jest absolutnym przeciwieństwem małych "prawdziwie ekstremalnych" wypraw.
Wyprawa małego zespołu wymaga od uczestników najwyższej sprawności. Pokonanie nowej wielkiej ściany to skomplikowane wyzwanie logistyczno-techniczne, które jest wymagającym testem dla wytrzymałości, siły i umiejętności wspinaczkowych alpinistów.
Muszą nie tylko przeżyć w dziczy, ale jednocześnie sprawnie działać. Mimo braku wsparcia, samotności, mrozów i… kilkuset kilogramów sprzętu.

Ekipa:

Michał Król - jeden z najbardziej wszechstronnych polskich alpinistów młodego pokolenia. Wspina się od 10 lat. Specjalizuje się w trudnej wspinaczce lodowej i dry -toolingu, jednocześnie prezentując bardzo wysoki poziom w sportowej wspinaczce skalnej. Autor wielu nowych dróg w górach i skałach, latem i zimą.
Niektóre jego przejścia to: - pierwsze polskie powtórzenie drogi Wolf- Narożniak na Mnichu Raptawickim, IX; okap Muskata na Raptawickim Świeczniku M9; pierwsze polskie przejście "Wiszącego Sopla", M7+ w Dol. Białej Wody; 3 miejsce w Memoriale Bartka Olszańskiego w zimowej wspinaczce dry-toolowej. Wspinał się m.in. w Dolomitach i USA.

David Kaszlikowski - znany nie tylko z licznych wypraw od tropików Wietnamu po zimną Alaskę, ale również z "szalonych" wspinaczek bez asekuracji na drapacze chmur… Media często nazywają go "polskim Spidermanem", nominowany do Piolet d`Or - najważniejszej światowej nagrody alpinistycznej. Na co dzień  pokonuje  ekstremalnie trudne ściany od  Big Walla po akrobatyczne wspinaczki na skałkach (VI.6/6+ RP, VI.5 OS).
Profesjonalny fotograf, którego prace są publikowane na okładkach największych światowych magazynów o sportach górskich i podróżach.

Sponsorzy główni: Polski Związek Alpinizmu, Alvika, Lanex.

Sponsorzy wspierający:  Marabut, Lhotse, Montano, Fatra ,
Miasto Nowy Targ, "Śnieżka" sp z.o.o

Więcej:
www.StudioWspin.com.pl

(informacja prasowa)

10-08-2005

(dg)