2015-04-29

Eiger Nordwand znów dla Polaków

W dniach 22-23.04.2015 udało się nam przejść północną ścianę Eigeru drogą Heckmair'era.

Przejście zajęło nam półtora dnia, tj. wystartowaliśmy nieśpiesznie 22 kwietnia z pierwszej kolejki - czyli po 9 rano (sic!), ok. 15,30 byliśmy przy tzw "biwaku śmierci", ok.17.30 w połowie tzw "rampy", gdzie - w obawie o brak wolnego miejsca do spania wyżej - podjęliśmy nie do końca trafną decyzję o zaporęczowaniu kluczowych trudności (tzw "mokrego komina") i powrocie na stosunkowo wygodny (tzw "hiszpański") biwak na rampie. Na szczycie stanęliśmy ok.13.30 dnia następnego.

Stacja przesiadkowa

Warunki w ścianie są wciąż bardzo dobre: niemal zupełny brak (spodziewanej) kruszyzny; twardy, alpejski lód i śnieg oraz założony przez licznych poprzedników ślad. Droga nadspodziewanie gęsto wyposażona jest w stałe (czyt. stare ;-) haki oraz w liczne liny poręczowe, które prawdopodobnie są pozostałością po przejściach lokalnych przewodników (nota bene standardowy czas przejścia wodcy z klientem to właśnie ok 1,5 dnia;-)

Adam na trawersie

Na trudniejszych wyciągach (kilkukrotnie) łapaliśmy się haków i pętli, dużą część drogi pokonaliśmy na asekuracji lotnej, tzw 1-wsze pole lodowe przeszliśmy z linami na plecakach. Szybkie i wygodne zejście ze szczytu oferuje zachodnia, śnieżna flanka (przy słonecznymdniu uwaga na popołudniowe zagrożenie lawinowe!).

Boski trawers

Ostatnimi laty droga jest bardzo popularna, jej nominalna wycena nie jest już tak wysoka jak przed laty, jednak nadal oferuje ponad 3 km wspinania i wielki alpejski mit, który stanowi wyzwanie i daje zdobywcom wiele satysfakcji.
Sportowym wyzwaniem wciąż pozostaje szybkie przejście non-stop.