2014-04-16

(Nie)znana Jura – Cz. 1 Januszkowa Góra

Ruszamy z kolejnym cyklem na serwisie goryonline.com. Tym razem zapraszamy do odwiedzania mniej znanych rejonów jurajskich. Na pierwszy ogień polecamy Januszkową Górę koło Olkusza.

W dzisiejszych czasach wspinanie stało się popularnym sportem. Wieczorami tłok na ściankach jest spory. Przenosi się on również w rejony skałkowe. W trakcie weekendów w popularnych miejscówkach można natknąć się na spory tłum. Wprawdzie poczekanie chwilę w kolejce, aż zwolni się droga nie jest dużą przykrością, ale nadmierne oblężenie skał przez wspinaczy może wygenerować dużo poważniejsze problemy.

Tylu wspinaczy, to pewnie ta skała nie widziała od bardzo dawna. Fot. Wiktoria Wywiał

Przykładowo takie podkrakowskie rejony jak Słoneczne Skały czy Dolina Brzoskwini przeżywają weekendami prawdziwe oblężenie (patrz problemy z Dol. Brzoskwini). Dlatego apelujemy o refleksję czy na pewno chcemy wypoczywać w miejscu, w którym będzie kilkudziesięciu innych wspinaczy. Istnieje przecież sporo mniej znanych rejonów z równie atrakcyjnym wspinaniem.

Wspinanie na drodze Udany Miot VI.1+. Fot. Andrzej Mirek

Przy okazji wszystkich zainteresowanych tym, aby nasze skały były lepszym miejscem, zapraszam do zapoznania się z akcją „Wspinacz z klasą”.

Informacje ogólne

Januszkowa Góra to mały rejon w pobliżu Olkusza. Składa się z Turni z Rynną (nie ujętej w przewodniku. Patrz link), Januszkowej Baszty, Muru z Płetwą i Leśniczówki. Okolica jest spokojna i urokliwa. Początki działalności wspinaczkowej przypadają na lata siedemdziesiąte, kiedy wyznaczono tu kilka dróg, Konkretna eksploracja miała miejsce w latach 2010-2012. Powstało wtedy większość dróg.

Januszkowa Baszta, była nazywana również Turnią z krzyżem, z uwagi na mały krzyż znajdujący się na szczycie.

W pobliżu znajduje się jaskinia Januszkowa Szczelina, z niebezpiecznym wejściem.

Rafał Babiarz na klasyku rejonu - Mroczne Widmo VI.1+. Zasłużone trzy gwiazdki. Fot. D. Granowski

Wspinanie

Znajdziecie tutaj 36 obitych linii od IV do VI.5 o maksymalnej wysokości 20 metrów. Dodatkowo kilka atrakcyjnych, łatwych tradów (np. Memento Spierdolamento VI+). Większość z nich ma bardzo pozytywną rzeźbę, czyli oferują dobre dziurki i niewyślizgany wapień. Sporo dróg ma ruchy żywcem wyjęte z panelu :-) dzięki czemu są bardzo atrakcyjne dla osób początkujących. Siedem linii ma „uśmieszki” w przewodniku Grześka Rettingera.
Jako instruktor wspinania często szukam miejsc, które będą bardzo przyjazne moim sekcjowiczom oraz takich, abym również się powspinał. Januszkowa Góra zdecydowanie należy do tej kategorii.

Martyna Aniołkowska na pięknej drodze - Solówka VI+. Fot. arch. W. Wywiał

Średniozaawansowani wspinacze (poziom VI.2+ OS) powinni wyzerować – mniej więcej - rejon w ciągu jednego dnia. Początkujący mają za to mnóstwo dróg do zrobienia :-).

Magda Kozłowska w drodze po swoją życiówkę, Droga z Happy Endem VI.2+. Fot. D. Granowski

Sezon

Januszkowa Góra jest miejscem właściwie na każdą porę roku. Na nasłonecznionej części Januszkowej Baszty można wspinać się w zimie. Idealną porą będzie jednak wiosna i jesień. Ogólnie w rejonie jest kilka wystaw ścian, więc możemy lawirować w poszukiwaniu cienia.
Latem podobno jest sporo komarów.

Tył Januszkowej Baszty. Fot. Wiktoria Wywiał

Dojazd i położenie

Z Olkusza jedziemy w stronę Wolbromia. Na rondzie za Rabsztynem skręcamy w prawo na Trzyciąż. Po 500 metrach skręcamy w lewo na Podlesie. Parkujemy na poboczu przy szlabanie.
Dochodzimy do czerwonego szlaku turystycznego, a następnie idziemy pod górę pod stojące baszty.